معنی باده خوردن - جستجوی لغت در جدول جو

باده خوردن(مُ وَ قَ)

لغت نامه دهخدا

به هم برخوردن، تصادف کردن، مصادف شدن، رو به رو شدن، برای مثال بیامد که خواهد ز گردان نبرد / نگهبان لشکر بدو بازخورد (فردوسی - ۴/۳۱)

فرهنگ فارسی عمید

انده خوردن

(مَ مَ ذَ)

اندوه خوردن. غم خوردن:
کسی نیست در بخشش دادگر
همی شادی آرای و انده مخور.
فردوسی.
کنون شادمان باش و انده مخور
که جز نیکویی خود نباشد دگر.
فردوسی.
جهان چون بر او بر نماند ای پسر
نماند بتو نیز انده مخور.
فردوسی.
ای دل رفتی چنانکه در صحرا دد
نه انده من خوری و نه انده دد.
(از قابوسنامه).
مخور انده خاندان چون نماند
همی خاندان نیز سلطان و خان را.
ناصرخسرو.
هر که او انده و تیمار تو نگزیند
تو بخیره چه خوری انده و تیمارش.
ناصرخسرو.
امروز کم خور انده فردا چه دانی آنک
ایام قفل بر در فردا برافکند.
خاقانی.
کنون دل انده دل می خورد زانک
هلاک خویشتن هم خویشتن ساخت.
خاقانی.
معتدل نیست آب و خاک تنت
انده قد معتدل چه خوری.
خاقانی.
خاقانیا چه ماند ترا کاندهش خوری
کانده دلت بخورد و جگر نیم خورد ماند.
خاقانی.
انده دنیا مخور ای خواجه خیز
گر تو خوری بخش نظامی بریز.
نظامی.
گرت رغبت آید که انده خوری
کنی سوگواری و ماتم گری.
نظامی.
چو روی نکو داری انده مخور
که موی ار بیفتد بروید دگر.
(بوستان).
و رجوع به اندوه خوردن شود

لغت نامه دهخدا

بید خوردن

(نَ)

سوراخ سوراخ شدن پارچۀ پشمی و قالی بسبب کرم بید

لغت نامه دهخدا

باد آوردن

(مُ تَ لَ)

باستسقای لحمی مبتلا شدن. به ورم آماس دچار شدن. به اودما، اوذیما، ادم گرفتار شدن. آماس و ورم کردن: دست فلانی این روزها باد آورده. (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

باز خوردن

(مُ وَ ظَ)

خوردن. بلعیدن. (ناظم الاطباء) : هرمزان گفت مرا مکش تا یک شربت آب بازخورم. (تاریخ قم ص 303).

لغت نامه دهخدا

مرده خوردن

(شِ / شَ دَ)

مردار خوردن. لاشه خوردن، کنایه از غیبت کردن است

لغت نامه دهخدا

دانه خوردن

(پَرْ دَ)

برگرفتن و بدهان نهادن دانه قوت را. اکل دانه، چینه خواری. دان خوردن:
مهترا بلبل انسم پس از این
بجزاز دست ادب دانه مخور.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

بوسه خوردن

(نَ / نُ)

بوسه گرفتن. (آنندراج) (غیاث) (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

بامبه خوردن

(مُ قَ رَ)

، در تداول عامه توسری خوردن. و رجوع به بامبه و بامب و مترادفات آن شود

لغت نامه دهخدا

باسمه خوردن

(مُ طَ / مَ)

چاپ خوردن. علامت خوردن. و رجوع به باسمه شود

لغت نامه دهخدا

بازی خوردن

(مُ نَ بَ)

گول خوردن. فریب خوردن. (غیاث اللغات) (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

باد خوردن

(مُ حَ نَ)

کنایه از اکتساب هوا کردن. میرخسرو گوید:
سحرگه غنچه بنگر بادها خورده ست در پرده
بر آن سرخی ّ رو بدهد گواهی گر نهان دارد.
(از آنندراج).
خنک شدن در مجاورت هوا. از هوا متأثر شدن.

لغت نامه دهخدا

راه خوردن

(تُ / تُ رُ تَ)

راه بریدن بسرعت. (بهار عجم) (ارمغان آصفی) (آنندراج). ورجوع به راه خوری و ره خوردن در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

باد خوردن

تاثیر کردن باد در بدن شخص، در معرض هوا قرار گرفتن، تاب خوردن برارجوحه نشستن و بازی کردن

فرهنگ لغت هوشیار